Μια φορά κι έναν καιρό ,σε μια μακρινή χώρα που την έλεγαν Ουρανούπολη, βασίλευε ένας μισητός άρχοντας, ο Αρπατίλαος ο πρώτος. Ο άρχοντας αυτός είχε δώδεκα χρυσές κορόνες. Κάθε μήνα, δηλαδή, άλλαζε κορόνα. Είχε επίσης ένα χρυσό τηλεσκόπιο κι ένα φτερό από κοράκι. Με το φτερό έγραφε νόμους. Νόμους απαίσιους και φοβερούς.
Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, ήθελε οι υπήκοοί του να δουλεύουνε ασταμάτητα στα ορυχεία και να βγάζουν πολύτιμα πετράδια, για να στολίζει τις πολύτιμες κορόνες του. Γι’ αυτό είχε βγάλει ένα νόμο που καταργούσε τις Απόκριες, τα διαλείμματα των σχολείων, τα πάρτι γενεθλίων και τις Κυριακές. Σύμφωνα με το νόμο αυτό οι Κυριακές άλλαζαν όνομα και ονομάζονταν «Προδευτέρες» και δεν ξεχώριζαν στο παραμικρό από τις κανονικές Δευτέρες.
Ένας άλλος νόμος πάλι όριζε ότι όλα τα λούνα παρκ και οι παιδικές χαρές έπρεπε να κλείσουν και στη θέση τους να στηθούν πέτρινες φυλακές. Τις φυλακές τις είχε ανάγκη ο Αρπατίλαος, για να κλείνει όσους παραβίαζαν τον προηγούμενο νόμο του και τολμούσαν να σβήσουν κεράκια γενεθλίων ή να ντυθούνε πιερότοι ή Μπαλαρίνες ή δεν πήγαιναν σχολείο την Προδευτέρα....
Και να ‘ταν μόνο αυτοί οι νόμοι!.. Δεν ήταν!.. Είχε βγάλει τόσους πολλούς νόμους ο Αρπατίλαος, που οι ταλαίπωροι οι υπήκοοί του, ότι και να κάνανε, δεν μπορεί, κάποιον θα παραβιάζανε.
Ο λόξυγκας, ας πούμε απαγορευόταν αυστηρά....
(Ευγένιος Τριβιζάς, τα μαγικά μαξιλάρια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου